Słowo „kryzys” jest odmieniane od począt­ku roku przez wszystkie możliwe przypadki. Każdy już słyszał o: biznesie w „koronie”; świętach w „koronie”; czy miłości w czasach zarazy. A jak ma się do tego Agile? Czy agi­le’owe ambicje firm będą musiały zakończyć się na marcu 2020? Pewnie wielu właścicie­li firm i managerów, którzy narzekali na tak zwany rynek pracownika, cieszy się myśląc, że dobre, stare czasy rynku pracodawcy wró­cą. Szczerze mam nadzieję, że jednak Agile nie podda się tak łatwo, a teraz szczególnie pokaże swoją siłę. Choć, jeśli nie mamy w ko­dzie DNA, w swoim tak zwanym mindsecie zakorzenionego Agile, to może być ciężko, by pomógł nam w trudnym czasie.

Edytuj wpis Block Library Zapisz szkic Zobacz Opublikuj Dodaj tytuł Agile daje ci "dlaczego" Ostatnio, gdy prowadziłam Management 3.0 Foundation Workshop usłyszałam z sali, że to podejście jest bardzo naturalne, że tak powinno się pracować i to dziwne, że teraz dopiero staje się to takie oczywiste. Niby nie był to pierwszy raz, kiedy to usłyszałam, ale pomyślałam sobie wtedy, że ja też „w sercu” mam Agile. Z czego to wynika? Przecież nikt mnie nigdy nie coachował z tej metodyki w pracy, nie mówił, jak to ma wyglądać, a jednak już 10 lat temu, swoją pierwszą firmę prowadziłam właśnie w taki sposób. No blame culture, samoorganizujące się zespoły, kultura pełnej i stałej komunikacji. Nieudolne próby daily stand up, po przeczytaniu jedynie, że coś takiego istnieje. Wykorzystywanie tablicy Kanbana, zanim to było jeszcze modne. Dlaczego tak siedział we mnie Agile? Nie wiedziałam do teraz. I nagle BOOM.

Teraz będzie lekki lans. Lekki, bo są więksi rekordziści niż ja. Jako trener przeprowadziłam symulacje biznesowe z ponad pół tysiącem osób. Jako szef działu szkoleniowego, sprzedałam symulacji jeszcze więcej. Tak sobie myślę, że się wypowiem, a co. Czym są symulacje, wie coraz większa liczba osób z działów HR, szefów zespołów i właścicieli firm. Jednak nadal sprzedaż ich nie jest prosta. Nadal wiele osób woli wydać pieniądze na „twarde” szkolenie lub po prostu szkolenie. Symulacja kojarzy się nadal z czymś jedynie zabawowym. „Nie chodzi o to, że mają się bawić”, „nie szukamy nic integracyjnego”, „potrzebujemy coś poważnego” – to można było usłyszeć najczęściej. Przekonywanie trwało, ale efekty zawsze były spektakularne.

Nie będzie jakoś super miło. Trochę już mnie męczą te wymuszone uśmiechy, uprzejmości i mówienie, że wszystko jest dobrze. Przecież nie jest dobrze. Żyjemy w ciągłym stresie. Iluż znajomych straciło pracę i długo szukało kolejnej? Jak wiele osób musiało się przebranżowić, by móc utrzymać siebie i rodzinę? Iluż z nas żyje w obawie o utratę pracy lub utrzymania zatrudnienia w swojej firmie/dziale? Nie udawajmy, że to nam nie robi różnicy, że nie wpływa na nasze życie. Ciągle zamknięci, pozbawieni swoich ulubionych zajęć i miejsc. Robimy się nerwowi i drażliwi. W zaciszu terapii online leczymy depresję.