Temat sztucznej inteligencji (artificial intelligence – AI) stał się popularny od kilku lat i pojawił się również w świecie zarządzania projektami. Czy jest to jednak kreatywna próba „wciśnięcia” nam nośnego tematu, czy może rzeczywiście powinniśmy jako kierownicy projektów poznać nową dziedzinę wiedzy? Według światowych badań PMI® opublikowanych w Pulse of the Profession 81% ankietowanych uważa, że na ich organizację wpływa sztuczna inteligencja. Według badanych, w ciągu najbliższych 3 lat, odsetek projektów używających AI wzrośnie na świecie z 23% do 37%. Dane te na pewno dają do myślenia.

Od wielu lat widzimy trend związany z uwzględnieniem aspektów społecznych i środowiskowych w kierunkach rozwoju firm i badań. Początkowo przyjęło się podejście CSR (Corporate Social Responsibility – Społeczna Odpowiedzialność Biznesu), ale mam wrażenie, że bardziej był to zabieg marketingowy niż rzeczywista zmiana podejścia. Aktualnie trendem stał się ESG (Environmental – Środowisko, Social Responsibility – Społeczna Odpowiedzialność, Corporate Governance – Ład Korporacyjny), który moim zdaniem ma szansę na wywarcie większego wpływu na przedsiębiorstwa.

Nie ulega wątpliwości, że dla każdej osoby uprawiającej sport (nawet amatorsko) momentem kulminacji jest dzień zawodów. Wielomiesięczne przygotowania mają właśnie w tym dniu przynieść oczekiwany efekt – zwycięstwo (lub przynajmniej dotarcie do mety). Strój i sprzęt już przygotowane, adrenalina rośnie, rodzina i kibice trzymają kciuki, inni zawodnicy próbują przejrzeć Twoją strategię, ale przede wszystkim Ty sam czekasz na start. Podobne emocje towarzyszą kierownikowi projektu w dniu oddania głównego produktu do klienta. Komitet sterujący, sponsor projektu, czy inni główni interesariusze w końcu zobaczą efekty i wszyscy liczą na to, że od tej pory będzie można już tylko czerpać korzyści, jakie miał przynieść ukończony pomyślnie projekt. Ale zanim do tego dnia dojdzie, potrzebna jest codzienna determinacja w realizacji przygotowanego zawczasu planu lub  korygowanie tego planu w sytuacjach, w których okazuje się, że przygotowania przebiegają nie tak, jak sobie to wyobrażaliśmy. Wytrwałość, samodyscyplina i mnóstwo zaufania – do samego siebie i do otaczających nas osób. Do zespołu, który uczestniczy w realizacji projektu.

Rosnąca złożoność projektów powoduje, że kierownicy projektów oraz organizacje szukają rozwiązań i technik związanych z zarządzaniem programami. Mnogość departamentów i działów (a nawet krajów) zaangażowanych w realizację przedsięwzięcia, a przy tym coraz większa otwartość Dyrekcji i Zarządów do delegowania uprawnień w organizacji powoduje, że w firmach „robi się miejsce” na zarządzanie programami. Nie mówimy tutaj jednak o dodatkowej metodycznej nazwie, ale rzeczywistym zapewnieniu korzyści dla firmy z organizacji i synchronizacji realizowanych powiązanych projektów. Czy w takim razie jesteśmy gotowi na zarządzanie programami i czy do końca rozumiemy, co oznacza wdrożenie ich w przedsięwzięciu lub całej organizacji? Spójrzmy na kilka praktycznych aspektów prowadzenia programów.

Każdy kierownik projektu buduje swój warsztat pracy poprzez pokonywanie kolejnych wyzwań w projektach. Rozwiązane problemy pozwalają przygotować się na przyszłość lub przynajmniej na szybką reakcję w momencie, kiedy ponownie spotkamy podobne wyzwanie. Trochę jak w biznesie, gdzie ceniony jest menedżer, który prowadził firmę i nawet jeżeli firma skończyła swoją działalność upadłością, to jego doświadczenia są bezcenne na rynku. W świecie projektów wyzwania, których można się spodziewać są powtarzalne i postaram się wymienić najważniejsze z nich.

Temat uzasadnienia biznesowego w pro­jektach jest od dłuższego czasu modny. Firmy oczekują od kierownika projektu biznesowych efektów ze zrealizowanych produktów projektu, a według modelu kompetencji opublikowanego w zeszłym roku przez PMI®, kierownik projektu ma znać się na organizacji, uzasadnieniu biz­nesowym i rozumieć biznes firmy.

Roli i wartości z kierownika projektów nie trzeba przedstawiać, szczególne czytelni­kom „Strefy PMI”. Umiejętność planowa­nia, przywództwa, kontroli czy wyciągania wniosków stanowi aktualnie kanon pra­cy menedżera projektu. Niestety bardzo często efektów pracy nie widać wprost, bo kiedy projekt idzie dobrze, to przecież kierownik „tylko odcina kupony od dobre­go planowania”. Dodatkowo można usły­szeć zarzuty w takiej sytuacji w postaci słów: „nasi kierownicy projektów nie dają wartości dodanej”, to „forward mene­dżerowie”, którzy tylko przesyłają prośby dyrekcji do zespołu i raportują dane od ze­społu do dyrekcji.