Często zdarza się, że na swojej drodze spotykasz osoby z ogromnymi umiejętnościami technicznymi, które stają się liderem. Jest to przecież naturalna ścieżka rozwoju. Skoro ktoś poradził sobie z awansem z „regulara” na „seniora”, to przecież poradzi sobie jako lider, prawda?

Jeden z moich współpracowników w ostatnim czasie nadużywał sformułowań: „mamy podejście leanowe”, „stosujemy kaizen”, czy „wdrażamy iteracyjnie”. Niestety w jego działaniach nie byłam w stanie znaleźć kilku elementów lean managementu, które są podstawą tego podejścia. Wtedy w moje ręce trafiła książka: Lean Management po Polsku o dobrych i złych praktykach. Był to idealny zbieg okoliczności, bo w tej książce znalazłam realne przykłady, które odzwierciedlały działania mojego współpracownika.

To już kolejny podręcznik, który okazał się ciekawą i inspirującą lekturą. Znalazłam w nim nie tylko rzetelnie opracowane zasady prowadzenia do sukcesu wirtualnych zespołów, ale jednocześnie przykład, który pokazał z czym na co dzień spotyka się zarówno manager jak i członkowie zespołu.

Wakacje to okres, kiedy przyjemnie jest sięgnąć po lekką lekturę, która nie tylko nas rozluźni, ale także wniesie do naszego życia odrobinę świeżości (niezależnie, czy mówimy tu o życiu prywatnym, czy też zawodowym). Ta książka właśnie taka jest. Czy czytasz ją leżąc na plaży, czy siedząc w tramwaju, uśmiechasz się na widok kolejnych porównań do słynnych filmów, postaci, książek, jednocześnie śledząc cały proces tworzenia nowego oprogramowania w oparciu o zwinne zarządzanie. Zaczynasz od Pana Samochodzika i tworzenia oprogramowania, poprzez przypomnienie sobie Damy z łasiczką, dalej już jesteś ugotowany i nie jesteś w stanie oderwać się od książki. No bo jak się można oderwać, gdy tuż za rogiem czai się żeglowanie i obieranie cebuli, a potem wyścig, bieganie z pustymi taczkami i zakończenie wojny. Na koniec lekcja anatomii (no i mniej przyjemne) ogarnianie kuwety. To tylko niektóre rozdziały, na które natkniecie się czytając tę pozycję.