Strefa Felietonu

Multitasking – wróg publiczny numer jeden

We współczesnym środowisku biznesowym i środowisku projektowym dzieje się bardzo dużo: wiele zadań, wiele tematów, mnóstwo decyzji do natychmiastowego podjęcia. Żyjemy w kulturze pośpiechu i nadmiaru; jesteśmy atakowani informacjami ze wszystkich stron. A do tego dochodzi jeszcze współczesna technologia i związane z nią różnego rodzaju narzędzia, jak Twitter, komunikatory, sms-y, itd. Jak więc sobie radzić w tych naszych czasach z nadmiarem zadań i nadmiarem informacji? Jakie kompetencje są niezbędne by przetrwać w tych burzliwych czasach?

„It is all about shaping behavior”

W zarządzaniu projektami rozmawiamy i myślimy głównie o zakresie, harmonogramie i deadline, o budżecie, a także o iteracjach, wydaniach, wymaganiach, czyli o „twardych” aspektach projektów. Ponieważ też wywodzę się z tej „twardej” szkoły, to i takie było moje podejście i myślenie w początkach kariery jako project managera, a później także jako menedżera. Czasem było łatwiej, czasem trudniej, ale generalnie „szału nie było” jeśli chodzi zarówno o końcowe rezultaty, jak i o przebieg projektu. Z czasem więc coraz bardziej przekonywałem się, że... nie o to chodzi w zarządzaniu projektami. Parafrazując Napoleona teraz mogę powiedzieć, że do sukcesu projektu potrzebne są trzy składniki: po pierwsze ludzie, po drugie ludzie, po trzecie... już wiecie jak kończy się to zdanie.

Mity greckie i… współczesne

Syzyf, Prometeusz to jedne z najbardziej znanych postaci z mitów greckich. Starożytni Grecy, jak i Rzymianie wierzyli w bogów, we wróżby i wyrocznie. A współcześni? Czy także my w XXI wieku mamy swoje mity, w które głęboko wierzymy? Sądzę, że jest ich naprawdę wiele. Spójrzmy więc na niektóre z nich, zwłaszcza te dotyczące zarządzania i projektów.

Szef idzie sam

Czy to możliwe, że w świecie przedsiębiorców, świadomych pracowników, klubów zrzeszających właścicieli firm i wykształconych managerów, szef może czuć się zupełnie sam? A inaczej… czy jest sytuacja, że sam nie jest? Każdy kto marzy o stanowisku kierowniczym nie zdaje sobie do końca sprawy, jak wiele czeka go wyrzeczeń, nerwów i nauki. Później przychodzi satysfakcja, wyniki i oklaski, ale do tego momentu dochodzi się krętą i wyboistą drogą.

Ludwig Wittgenstein i zarządzanie

Możecie być mocno zaskoczeni i zaintrygowani tytułem felietonu i zadać pytanie: a jaki jest związek słynnego brytyjsko-austriackiego filozofa Ludwiga Wittgensteina z zarządzaniem, w tym zarządzaniem projektami? Wittgenstein był filozofem interesującym się logiką, filozofią matematyki, filozofią umysłu oraz filozofią języka. I właśnie ten ostatni element: filozofia języka prowadzi nas prosto do świata zarządzania ponieważ… to właśnie on jest autorem stwierdzenia: „Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata”. Zdaniem filozofa język, który znamy, który rozumiemy i którym się posługujemy definiuje nasz sposób myślenia, działania i zachowania. A wszystkie te elementy definiują nasz świat – także świat zarządzania.

Zbudowani z porażek

Porażka to takie brzydkie słowo. Od razu daje negatywne skojarzenia czegoś bardzo złego. Ale czy można celebrować porażkę? Albo inaczej… po co? Jeśli już ją celebrować, to jak? Celebrowanie kojarzy się z tym, że wszyscy idziemy na piwo, spożywamy je w świetnej atmosferze przy pizzy. Celebrujemy miłe sytuacje, narodziny, śluby czy urodziny. Celebrujemy w radości i dobrym towarzystwie. Celebrujemy szczęśliwe chwile i sukcesy.

Eksperyment Workation i Duch Puszczy

Podczas ostatnich wakacji przeprowadziłem duży eksperyment – workation, czyli połączenie pracy z wakacjami, nazywane po polsku pracowakacje! Miejscem eksperymentu był wiejski dom na Podlasiu, gdzieś na wschodzie Polski. Wymaganym elementem dla składnika work był oczywiście Internet i zlecenia od klientów, a także plan moich prac rozwojowych, dotyczący nowych produktów i nowych warsztatów dla klientów oraz zdobycia nowej wiedzy w nowym obszarze. Niezbędnym elementem dla składnika vacation były bociany w gnieździe naprzeciwko wiejskiego domu, jeże i wioskowe koty przychodzące na jedzenie na nasze podwórko. A także: cerkwie prawosławne, święta prawosławne oraz rower i grzyby w okolicznych lasach. No i oczywiście „Duch Puszczy”.

Eskalacja na sam biegun – list otwarty do M.

Niniejszym tekstem rozpoczynamy nowy cykl w ramach Strefy na Luzie, zatytułowany SOR: Subiektywnym Okiem Redaktorów. Będziemy w nim będziemy prezentować redakcyjne spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość. Pojawią się tu listy, checklisty, analizy,opowieści, case studies i co nam jeszcze życie przyniesie bazując, na naszym ponad stuletnim (naturalnie sumarycznie) doświadczeniu w zarządzaniu projektami. Na pierwszy ogień: list otwarty do PSM-a, czyli Projektowego Sprytnego Mikołaja.

Zaraz będzie ciemno – czyli czego uczy nas nie tylko prehistoria?

Był 24 lutego 2022 r., czyli pierwszy dzień wojny. Rosyjski krążownik, którego nazwy, zgodnie z rekomendacją Ministerstwa Kultury z dnia 1.04.2022 r. nie używamy (termin MoSCoW zastąpiliśmy polskim MiELNo – odsyłamy do naszego posta - LINK) zaatakował szerzej do tej pory nieznaną Wyspę Węży (org. Ostriw Zmijinyj), czyli obszar wielkości kilku boisk do piłki nożnej (690 m długości i 560 m szerokości). Jak miało się okazać miesiąc później, to obrońcy maleńkiego skrawka lądu ostatecznie znajdą się „na górze”. Czy prawdziwe jest stwierdzenie, że każda wojna ma swoje Westerplatte? Poniższy artykuł nie ma tym nic wspólnego.

Najczęstsze błędy managera – z nieważne jak długim stażem…

Niestety, przykre to i smutne, ale ciągle robimy błędy podstawowe, będąc już rzekomo w zaawansowanej klasie. Czemu? Bo nikt z nami nie pracował nad tym, by być dobrym managerem. Po prostu, przychodził awans, braliśmy go w myślę zasady „bierz co dają, później się nauczysz jak to robić” i często uczymy się, ale tylko technicznie. Brakuje nam tego, o matko, co za okropne słowo – coachingu. Ale to właśnie superwizja realizowana przez coaching dałaby progres.