Strefa Felietonu

Agile daje ci “dlaczego”

Edytuj wpis Block Library Zapisz szkic Zobacz Opublikuj Dodaj tytuł Agile daje ci "dlaczego" Ostatnio, gdy prowadziłam Management 3.0 Foundation Workshop usłyszałam z sali, że to podejście jest bardzo naturalne, że tak powinno się pracować i to dziwne, że teraz dopiero staje się to takie oczywiste. Niby nie był to pierwszy raz, kiedy to usłyszałam, ale pomyślałam sobie wtedy, że ja też „w sercu” mam Agile. Z czego to wynika? Przecież nikt mnie nigdy nie coachował z tej metodyki w pracy, nie mówił, jak to ma wyglądać, a jednak już 10 lat temu, swoją pierwszą firmę prowadziłam właśnie w taki sposób. No blame culture, samoorganizujące się zespoły, kultura pełnej i stałej komunikacji. Nieudolne próby daily stand up, po przeczytaniu jedynie, że coś takiego istnieje. Wykorzystywanie tablicy Kanbana, zanim to było jeszcze modne. Dlaczego tak siedział we mnie Agile? Nie wiedziałam do teraz. I nagle BOOM.

Słownik słów zapomnianych

Hejka, siema, ban, beka. Znaliście te słowa 10 lat temu? „Życie to zmiana” – pisał Marek Aureliusz jeszcze w czasach Cesarstwa Rzymskiego. Język też się zmienia, pojawiają się więc zupełnie nowe słowa. Jednocześnie jednak wzrasta liczba słów dawniej powszechnie używanych, opisujących po­jęcia niezwykle istotne dla wcześniejszych poko­leń, a współcześnie niemal już kompletnie zapo­mnianych. A wraz z tymi słowami ginie też pamięć o związanych z nimi pojęciach i zachowaniach.

JA jest tylko słowem

Jedna z myśli filozofii zen mówi, że „JA jest tylko słowem”. Warto przywołać tę myśl w kontekście zarządzania, zarządzania projektami oraz … życia społecznego, w szczególności w kontekście świata biznesu charakteryzowanego przez zmienność, niepewność, złożoność i niejednoznaczność, czyli świata VUCA. Bo z jednej strony projekt, firma i życie społeczne to „praca zespołowa” i nie odniesiemy […]

Symulacje biznesowe – czemu Kierownicy Projektów powinni ich pożądać dla siebie i zespołów

Teraz będzie lekki lans. Lekki, bo są więksi rekordziści niż ja. Jako trener przeprowadziłam symulacje biznesowe z ponad pół tysiącem osób. Jako szef działu szkoleniowego, sprzedałam symulacji jeszcze więcej. Tak sobie myślę, że się wypowiem, a co. Czym są symulacje, wie coraz większa liczba osób z działów HR, szefów zespołów i właścicieli firm. Jednak nadal sprzedaż ich nie jest prosta. Nadal wiele osób woli wydać pieniądze na „twarde” szkolenie lub po prostu szkolenie. Symulacja kojarzy się nadal z czymś jedynie zabawowym. „Nie chodzi o to, że mają się bawić”, „nie szukamy nic integracyjnego”, „potrzebujemy coś poważnego” – to można było usłyszeć najczęściej. Przekonywanie trwało, ale efekty zawsze były spektakularne.

Nie tak fajny, jak myślisz

Nie będzie jakoś super miło. Trochę już mnie męczą te wymuszone uśmiechy, uprzejmości i mówienie, że wszystko jest dobrze. Przecież nie jest dobrze. Żyjemy w ciągłym stresie. Iluż znajomych straciło pracę i długo szukało kolejnej? Jak wiele osób musiało się przebranżowić, by móc utrzymać siebie i rodzinę? Iluż z nas żyje w obawie o utratę pracy lub utrzymania zatrudnienia w swojej firmie/dziale? Nie udawajmy, że to nam nie robi różnicy, że nie wpływa na nasze życie. Ciągle zamknięci, pozbawieni swoich ulubionych zajęć i miejsc. Robimy się nerwowi i drażliwi. W zaciszu terapii online leczymy depresję.

Zwierze(nia) projektowe, czyli co czasem wychodzi z Project Managera

Jak powszechnie wiadomo, kierownikowi projektu najbliżej jest do dyrygenta. Tak samo, jak on przewodzi dużej grupie ludzi i również nie musi umieć grać na każdym instrumencie. Co więcej, obie te role odpowiedzialne są za to, co ich zespoły wyprodukują, a wpływ na poszczególnych członków zespołu czasem bywa ograniczony do zasięgu wzroku. Czy ten wzrok bywa sokoli, czy raczej kreci? Czy częściej zdarza się mu ryczeć jak lew, czy siedzieć jak mysz pod miotłą? Zapraszamy do redakcyjnego przeglądu najczęstszych zwierząt, w jakie wciela się Project Manager.