Strefa Wiedzy

Zwinny czy winny?

Etos profesji podpowiada, iż każdy Project Manager powinien znać odpowiedzi na pytania o sens życia projektu: skąd przyszedł? czym jest? dokąd zmierza? 

Biznesowa przyszłość: Dlaczego transformacja jest niezbędna?

W dzisiejszym dynamicznym i konkurencyjnym środowisku biznesowym, firmy na całym świecie stają przed wyzwaniem dostosowania się do nieustannie zmieniających się warunków rynkowych. W takich okolicznościach transformacja organizacji staje się nie tylko modnym hasłem, ale także kluczową kwestią dotyczącą przetrwania i wyznaczania kierunku, w którym powinien podążać biznes, aby się rozwijać.

Podejście produktowe czy projektowe? Razem i do przodu!

W poprzednim numerze Strefy PMI pisałem o tym, jak ważna dla skuteczności lidera jest znajomość kluczowych działań i kompetencji w obu rolach: projektowej i produktowej. Zachęcamy do lektury części pierwszej, choć poniższą drugą część można śmiało czytać niezależnie. Dzisiaj prezentuję przegląd głównych kierunków rozwoju, które dobry kierownik produktu i kierownik projektu powinni znać.

Coaching with Feedback – Helping Your Team Members to Grow

As a Leader, one of the most important roles is to coach the team to do their best as a team and individual. By doing this, Leader will help them make better decisions, solve problems, learn new skills and otherwise progress their careers. When Leaders coach their team members, this may or may not apply. It’s more powerful for people to draw conclusions for themselves, rather than having these conclusions thrust upon them. On the other side, a team leader will often have expert knowledge to offer. It’s the daily job to guide team members to make decisions that are best for them.

Transfer wiedzy w Biurze Projektów – jak skorzystać z otwartych drzwi, zamiast je wyważać

Biuro Projektów jest centrum kompetencji w zarządzaniu projektami, jednak czy suma know-how i doświadczeń poszczególnych project managerów świadczy o poziomie wiedzy tej komórki organizacyjnej? Niestety nie. Wiedza ta, jeśli nie jest dystrybuowana, pozostaje często rozproszona i zdefragmentaryzowana (tworzą się tzw. „mury” i „kominy”), co znacznie osłabia BP i efektywność jego działań w organizacji. Odpowiedzią na brak wiedzy może być zdobywanie jej, co jednak zrobić z wiedzą już zdobytą? Transferować! I o tym będzie ten artykuł.

Inteligentny inaczej, o emocjach w zarządzaniu i nie tylko

Świat filozofów i psychologów od lat pochyla się nad zdefiniowaniem emocji, procesów emocjonalnych i odpowiedzią na pytanie: co było pierwsze – myśl czy emocja? Waga i złożoność tego pytania jest niezwykle istotna, niemniej, my dziś przyglądamy się jak emocje wpływają na nas w przypadku zarządzania projektami. Termin Inteligencji Emocjonalnej zaproponowany przez Daniela Golemana przyjął się tak bardzo, że trudno sobie wyobrazić sytuację, by obok ilorazu inteligencji nie wymieniać od razu EQ (inteligencji emocjonalnej – emotional quotient).

Zaskocz rynek pracy, zanim on zaskoczy Ciebie! Czyli jak poszerzać swoje kompetencje, by iść do przodu

W dobie kryzysu gospodarczego na pierwszy plan coraz częściej wysuwa się dyskusja o cięciach etatów. Od kilku miesięcy częściej czytamy i słyszymy o redukcjach. Analitycy przewidują, że taki stan rzeczy będzie kontynuowany przez najbliższe miesiące, jeśli nie lata. To samo dotyczy nowych zatrudnień. Liczba nowych miejsc pracy na świecie, w bieżącym roku, w niektórych branżach zdecydowanie wyhamowała, a nawet zmniejszyła się w porównaniu do ostatnich 2-3 lat. Czy zatem mamy się o co martwić?  Zdecydowanie, jednak spróbujmy ten strach przekuć w produktywne działanie. Reskilling oraz upskilling to dwa rozwiązania, do których gorąco namawiam. Każda nowo nabyta umiejętność to korzyść dla nas samych, jak i naszych pracodawców.

Współpraca człowieka i AI – klucz do szczęścia w miejscu pracy?

Wyobraźmy sobie świat, w którym ludzie, cyborgi i roboty funkcjonują w ramach jednego ekosystemu na naszej planecie. Ta wizja obecna w filmie Twórca w reżyserii Garetha Edwardsa może się wydawać fikcją rodem z opowiadań Stanisława Lema. Okazuje się, że to co wydaje się abstrakcyjnie nierzeczywiste może stać się realnie rzeczywiste jeszcze za naszego życia.

Dlaczego zarządzanie ryzykiem nie działa?

Współpracując z różnymi organizacjami często mam wrażenie, że ryzyka, mówiąc kolokwialnie, „leżą i gniją” w różnych rejestrach. Ryzyka oczywiście są tworzone przy planowaniu projektu (bo wymaga tego metodyka, bo taki projekt dobrze wygląda etc.), ale potem rzadko do nich zaglądamy. A szkoda, bo zarządzanie ryzykiem w projekcie może być skutecznym mechanizmem sterowania projektem, zarówno z perspektywy pojedynczego projektu, jak i całego portfela. Co więc zrobić, aby tak było?

Dlaczego nie umiemy zorganizować struktury zarządzania programem?

Zarządzanie programem staje się coraz bardziej popularne również w Polsce. Już nie tylko projekty inwestycyjne stosują takie podejście, ale także złożone i powiązane projekty organizacyjne, usprawnieniowe i informatyczne potrzebują zarządzania programem. Z jednej strony teoretyczna struktura organizacji programu jest bardzo prosta i składa się z trzech poziomów: Komitetu Sterującego, Kierownika Programu i Kierowników Projektów, ale w praktyce widać, jak wiele błędów popełniamy w naszych organizacjach przy uruchamianiu i realizacji tego typu przedsięwzięć. Popatrzmy na główne wyzwania, które stoją przed nami.