Zwinne podejście od ponad dwóch dekad w szybkim tempie poszerza zasięg swojego oddziaływania. Po pierwsze – z wytwarzania oprogramowania przenosi się na coraz to nowe branże, a po drugie – z poziomu pracy pojedynczego zespołu jest skalowane coraz wyżej – na poziom zarządzania złożonymi, interdyscyplinarnymi projektami, programami, portfelami, a nawet całą organizacją. Dlatego skalowanie agile i zwinne transformacje to obecnie topowe tematy w naszej profesji. Tym bardziej więc cenna jest publikacja, która poszczególne podejścia i metodyki, często po prostu konkurujące ze sobą na rynku usług doradczych czy egzaminów, ocenia w sposób niezależny, obiektywny i naukowo porządkujący.
W pierwszej części publikacji autorzy przedstawiają metodyki i podejścia frameworki skalowania agile, zarówno te dobrze znane, między innymi szeroko omawiane na łamach Strefy PMI Disciplined Agile oraz Scaled Agile Framework a także Scrum@Scale, Nexus, Large Scale Scrum, jak i mniej popularne, albo niemal zupełnie nieznane. Bo kto z nas słyszał o Fluid Scaling Technology for Agile (FAST) czy Sustainable Cultural Agile Release for Enterprise (SCARE)? Tymczasem warto się z nimi zapoznać, bo mogą przynieść wiele inspiracji.
Ta część publikacji dowodzi, że skalowanie Agile nie jest czymś łatwym. Prostych rozwiązań choćby ze Scruma nie da się wprost przenieść do kontekstu bardziej złożonego niż praca pojedynczego zespołu nad pojedynczym produktem. A całego problemu skalowania agile nie da się sprowadzić do hasła o minimalizowaniu zależności pomiędzy zespołami. Autorzy dają mocną odpowiedź na wypływające ze zwinnego środowiska zarzuty o zbytnim skomplikowaniu takich podejść jak SAFe czy DA, przez co rzekomo tracą one ducha zwinności.
Z dalszej części książki możemy się zapoznać ze zwinnymi transformacjami, ich typowymi wyzwaniami i barierami, a także wieloma praktycznymi wskazówkami i zaleceniami uzupełnionymi o kilka studiów przypadku transformacji agile (Spotify, ING Bank, Paypal i Grupa PZU). Na uwagę zasługuje również rozdział poświęcony wyzwaniom stojącym przed PMO w „uzwinniających” się organizacjach.
Publikacja SGH nie jest z pewnością podręcznikiem, w oparciu o który możemy skalować zwinne zarządzanie na całą organizację. Jednak będzie przydatna tym, którzy zastanawiają się, od czego zacząć skalowanie, jakie wyzwania ich przy tym czekają, jakie mamy podejścia wraz z ich silnymi i słabymi stronami. Pozwoli się szeroko zorientować i wyrobić sobie opinie o „krajobrazie” skalowanych metodyk zwinnych i typowych wyzwaniach zwinnej transformacji.
Paweł Wyrozębski (red. nauk.), Zwinne zarządzanie projektami w dużych organizacjach, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2020, s. 161
[PL] Redaktor naczelny Strefy PMI. Konsultant, trener, mentor i kierownik projektów z wieloletnim doświadczeniem we wdrażaniu rozwiązań z zakresu zarządzania projektami, portfelami, PMO i ryzykiem. Obecnie pracuje jako PPM Architect w PeopleCert, rozwijając standardy zarządzania spod znaku AXELOS (PRINCE2, MSP, MoP, MoR itd.) Pasjonat zarządzania projektami, ciągłego doskonalenia i dzielenia się wiedzą. Prywatnie – miłośnik górskich i leśnych wędrówek, żeglowania, książek, czarnej kawy i czerwonego wina.
[ENG] Editor-in-chief of Strefa PMI. Consultant, trainer, mentor, and project manager with many years of experience in implementing solutions in the field of project management, portfolios, PMO and risk. Currently works as a PPM Architect in PeopleCert, developing AXELOS’ PPM suite of standards (PRINCE2, MSP, MoP, MoR etc.). Passionate about project management, continuous improvement and knowledge sharing. Privately – a lover of mountain and forest hiking, sailing, books, black coffee and red wine.