Z czym kojarzy się samorząd? Przede wszystkim z zaangażowaniem, współpracą i działaniem na rzecz społeczności akademickiej. Oczywiście uwzględniając wszelkie kwestie dydaktyczne, socjalne, finansowe i kulturowe. Jednak większość zapytanych studentów Politechniki Warszawskiej stwierdziła, że samorząd to głównie organizacja projektów. Nie jest tajemnicą, że zrzesza on ogromną liczbę ludzi, którzy często tworzą je w podobnych konfiguracjach.
Koordynacja projektów to złożony proces, który wymaga zaufania, efektywnej komunikacji, zaangażowania oraz umiejętności zarządzania zespołem. Za kulisami większości projektów kryją się znajomości i przyjaźnie, które mają znaczący wpływ na przebieg i rezultaty ich organizacji. Znajomości to poprawny termin, który niekiedy przybiera formę kolesiostwa, które często ma negatywny wydźwięk. Znajomości mogą przyspieszać procesy decyzyjne, ułatwiają komunikację oraz zapewniają więcej możliwości. Jest oczywiście jeszcze druga strona medalu, która prowadzi do konfliktów, braku obiektywizmu oraz problemów z integracją. Kolesiostwo to zjawisko, które można zaobserwować nie tylko w samorządzie, ale i w pracy, fundacjach czy innych organizacjach. Dla jednych jest symbolem wsparcia i współpracy, a dla innych oznacza nepotyzm i wykluczenie. Ale czy to jedyne cechy?
Hej! Zróbmy razem projekt!
Projekty realizowane w grupie bliskich znajomych na pierwszy rzut oka wyglądają jak sytuacja win-win. Czy tak jest rzeczywiście? Wśród studentów Politechniki Warszawskiej zdania są podzielone. Z jednej strony organizacja wydarzeń i eventów ze znajomymi powinna przebiegać sprawniej, ze względu na lepsze zrozumienie i zaufanie między członkami zespołu. Równie istotny jest poziom komunikacji między bliskimi – wydawałoby się, że wypracowane już wcześniej schematy rozwiązywania problemów sprawią, że projekt odbędzie się bez komplikacji. Czy takie założenie jest odpowiednie?
Z drugiej strony, istnieje spore ryzyko konfliktów, chociażby na tle emocjonalnym, trudności w oddzielaniu prywaty od kwestii zawodowych oraz zjawisko grupthinkingu (z ang. grupowego myślenia).
Organizacja projektów w grupie znajomych może być bardziej komfortowa. Dzięki zażyłości w relacjach łatwiej jest o zrozumienie i wsparcie. Wspólne cele i wartości mogą sprzyjać efektywniejszej współpracy. Kluczową rolę odgrywa również kwestia zaufania – bliscy wiedzą, że mogą na siebie liczyć w trudnych sytuacjach, co zwiększa poczucie bezpieczeństwa i komfortu pracy. Często dobieramy sobie przyjaciół, bo mamy wspólne cele, plany i marzenia – łatwiej nam się wówczas motywować. W organizacji projektów chęć osiągnięcia sukcesu zwiększa zaangażowanie i determinację zespołu. Znajomi wiedzą, jak rozmawiać ze sobą, aby unikać napięć – są przyzwyczajeni do swoich sposobów bycia, więc łatwiej im znaleźć rozwiązanie konfliktowej sytuacji. Praca nad projektami bywa stresująca – niech pierwszy rzuci kamieniem ten, któremu zabrakło planów awaryjnych w organizacji, dlatego ważne jest wsparcie emocjonalne, które w grupie przyjaciół zazwyczaj jest fundamentem relacji.
Praca w grupie kolegów i koleżanek, mimo licznych zalet, niesie ze sobą ryzyko konfliktów. Osoby, będące przyjaciółmi mogą niechętnie przyjmować konstruktywną krytykę lub być zbyt pobłażliwe dla siebie, co obniża zdecydowanie standardy pracy i powoduje wzrost frustracji wśród innych członków zespołu. Konflikty, które mają swoje podłoże w poglądach i spojrzeniu na projekt, mogą wywoływać niechęć i przenosić się na prywatny grunt. Na odwrót również.
Istotne znaczenie w tym temacie ma także wcześniej wspomniany group thinking. Zjawisko to charakteryzuje się faktem, iż presja w grupie staje się tak silna, że krytyczne myślenie i ocenianie alternatywnych rozwiązań zostają zredukowane. W rezultacie zespół może podejmować decyzje, które są mniej optymalne lub wręcz błędne, co może prowadzić do poważnych problemów w realizacji projektu. W takim razie, czy łatwiej realizować projekty w grupie nieznajomych?
(Nie)znajomi w projekcie
Praca z obcymi może być bardziej wymagająca, ale również bardziej rozwijająca. Taka sytuacja wymaga większego profesjonalizmu, otwartości na nowe pomysły i umiejętności adaptacji. Zespoły złożone z obcych ludzi mogą być bardziej innowacyjne, ponieważ różnorodność doświadczeń sprzyja kreatywności.
Z jednej strony, rozpoczęcie pracy z nowymi ludźmi daje poczucie profesjonalizmu, że nie jest to kolejny event „po znajomości”, tylko bycie częścią czegoś większego. Pojawia się możliwość odkrywania świeżych perspektyw i wzbogacania projektu o różnorodne umiejętności oraz doświadczenia. Różnorodność w zespole sprzyja również bardziej wszechstronnej analizie problemów i podejmowaniu lepszych decyzji, dzięki większej ilości punktów widzenia.
Z drugiej strony, współpraca z nieznajomymi wiąże się z wieloma wyzwaniami. Kluczem do sukcesu jest integracja, która prowadzi do lepszej komunikacji. Trudność w budowaniu zaufania i nieporozumienia to tylko wierzchołek góry lodowej we współpracy z nieznajomymi przy projektach. Brak wspólnych doświadczeń może doprowadzić do kłopotów z określeniem ról i odpowiedzialności, które w założeniach projektu są najważniejszym punktem wyjścia. Różnice w stylach pracy i podejściu do rozwiązywania problemów prowadzą do tarć, które wymagają poświęcenia dodatkowego czasu i zaangażowaniu wszystkich stron, aby je rozwiązać.
Współpraca z nieznajomymi może ostatecznie być początkiem pięknej przyjaźni i prowadzić do zbudowania silniejszego zespołu, który jest zdolny do osiągania zamierzonych celów. Konieczność adaptacji i budowania relacji od podstaw wpływa pozytywnie na wszystkich członków, bowiem rozwija w nich cechy takie jak empatia, elastyczność i skuteczna komunikacja.
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia
Współpraca z bliskimi znajomymi i z nieznajomymi przy projektach oferuje różnorodne doświadczenia, które mają swoje mocne strony oraz wyzwania. Po pierwsze współpraca z przyjaciółmi – wydaje się korzystna ze względu na istniejące już relacje, zażyłość oraz wzajemne zrozumienie. Taka grupa może łatwiej odnaleźć wspólny język, co sprzyja szybszemu podejmowaniu decyzji i efektywnej komunikacji. Znajomość wzajemnych umiejętności oraz przyzwyczajeń ułatwia organizację pracy i pozwala na skuteczniejszy podział obowiązków. Niemniej jednak, projekty w grupie znajomych niosą ze sobą duże ryzyko, które może obejmować konflikty na każdym podłożu. Uleganie grupowemu myśleniu zmniejsza innowacyjność i ogranicza obiektywne ocenianie rezultatów.
Z drugiej strony, współpraca z nieznajomymi może wprowadzić nowe perspektywy i pomysły, które mogą znacząco wzbogacić projekt. Różnorodność w zespole może prowadzić do bardziej wszechstronnych analiz problemów i innowacyjnych rozwiązań, co jest korzystne dla końcowego rezultatu projektu. Współpraca z osobami z zewnątrz wymaga jednak większego wysiłku w zakresie integracji i budowania zaufania, co może prowadzić do początkowych trudności w komunikacji. Różnice w stylach pracy mogą wywoływać konflikty, które wymagają czasu i umiejętności, aby je rozwiązać. Warto jednak zauważyć, że doświadczenie takie rozwija umiejętności interpersonalne, takie jak elastyczność i skuteczna komunikacja, które są niezwykle cenne w różnych kontekstach zawodowych.
W rzeczywistości, sukces projektu nie zależy tylko od tego, czy pracujemy z bliskimi znajomymi, czy z nieznajomymi, ale także od umiejętności efektywnego zarządzania zarówno relacjami, jak i dynamiką grupy. Kluczem do sukcesu jest zdolność wykorzystania mocnych stron każdej z tych sytuacji oraz umiejętność radzenia sobie z ich ograniczeniami. Praca w zespole z bliskimi znajomymi wymaga dbałości o to, aby relacje osobiste nie przeszkadzały w profesjonalnym działaniu, podczas gdy praca z nieznajomymi wymaga budowania zaufania i umiejętności rozwiązywania konfliktów.
Ostatecznie, każde doświadczenie, niezależnie od tego, czy dotyczy bliskich znajomych, czy obcych osób, przyczynia się do rozwoju umiejętności i wzbogacenia doświadczenia zawodowego. Umiejętność dostosowania się do różnych środowisk pracy, zarządzania różnorodnymi zespołami i efektywnego rozwiązywania problemów są kluczowe.
Studentka dwóch kierunków Politechniki Warszawskiej: Administracji i Zarządzania. Od 4 lat w strukturach Samorządu Studentów Politechniki Warszawskiej. Obejmowała takie stanowiska jak członek Wydziałowej Rady Samorządu, Pełnomocnik Przewodniczącej Komisji Kultury ds. bezpieczeństwa imprez oraz członek Studenckiego Koła Naukowego Manager. Zawodowo spełnia swoje marzenia w BAT. W wolnym czasie trenuje lekkoatletykę oraz zwiedza świat.