Tag: zarządzanie

"W czasach stale zwiększającej się konkurencji rynkowej każda organizacja, która chce zapewnić sobie dynamiczny rozwój, musi dbać o doskonalenie swoich pracowników. Warunkiem utrzymania się na rynku i bycia konkurencyjnym jest posiadanie dobrze przygotowanego i zmotywowanego personelu, który elastycznie potrafi reagować na zmiany zachodzące w otoczeniu"(Konopka, 2012). Współcześnie kwestia konieczności inwestowania w rozwój pracowników zdaje się nie podlegać dyskusji. Firmy na całym świecie wydają ogromne sumy na różnorodne programy szkoleniowe, jednak tylko część z nich przynosi realne efekty. Często zdarza się, iż poziom efektywności uczestników nie zmienia się mimo udziału w szkoleniu. Dlaczego tak się dzieje?

„Nie uwierzę, dopóki nie zobaczę” powinno być najczęściej wypowiadanym zdaniem – klamrą spinającą każde nowe wymaganie interesariusza. Projekt nie jest bowiem objawioną opowieścią o dogmatach, których treści nie powinno się kwestionować lub przekształcać. Z kolei interesariusz powołujący projekt do życia nie jest nieomylny, a wena twórcy potrafi być kapryśna. gile – perspektywę metodyk zwinnych. Najtrudniejsze jednak pierwsze zdanie we wstępie… Kto, dlaczego i jak powinien rozpocząć opowieść w karcie projektu? 

Projekt Andrzeja miał poważny problem. Właściwie to już cała jego kilkudziesięcioosobowa firma z branży okrętowej miała problem. Pod koniec projektowania kadłuba okazało się, że jedno z przejść ewakuacyjnych jest o 80 mm za wąskie i nie spełnia normy. Błąd wynikał ze zbyt późno otrzymanej informacji o szerokości urządzeń montowanych przy przejściu. Prawnicy wykluczyli możliwość dochodzenia roszczeń z tego tytułu. Nikt, nawet spośród najbardziej doświadczonych inżynierów, nie miał pomysłu, jak to rozwiązać. Wydawało się, że jedynym rozwiązaniem jest przeprojektowanie całego kadłuba tak, aby później statek mógł „przejść” przez odbiór. Niestety klient już nie zapłaci za dodatkowe 700 inżynierogodzin projektowania. Firma nie mogła sobie pozwolić na takie koszty. Poza tym na przeprojektowanie całego kadłuba nie było już czasu. Z pomocą Andrzejowi przyszedł TRIZ. Po dwóch godzinach warsztatu angażującego cztery osoby (w tym moderatora z Grupy ODiTK), udało się wyjść z rozwiązaniem, które wymagało zaledwie 15 inżynierogodzin i dodatkowych 50 dolarów pracy w stoczni. Poważny problem został rozwiązany niewielkim kosztem.

W XXI wieku żyjemy w świecie systemów, które nas otaczają: transportowe, informatyczne, energetyczne, telekomunikacyjne. Konkurencyjność o innowacje rośnie, przewidywać trendy jest coraz trudniej, a utopić projekt w chaosie coraz łatwiej. W tym kontekście myślenie systemowe staje się kluczowym narzędziem, pozwalającym spojrzeć na świat nie tylko jak na zbiór pojedynczych zdarzeń, lecz jak na kompleksowe systemy, w których każdy element oddziałuje na całość. Aby korzystać z tego podejścia w sposób efektywny, warto zrozumieć, w jaki sposób działają systemy dynamiczne i czym one są.

Na papierze, procesy ITILa nie lubią się z projektami. Dla wdrożeń ITIL oferuje – pozornie – alternatywę w postaci za­rządzania zmianą i zarządzania wydaniem i wdrożeniem. Praktyk jednak wie, że prawdziwą efektywność i idealny balans innowacyjności z iteracyjnością osiąga się łącząc podejścia. Nie będzie to jednak proste. Nie ma jednej metody pojmowania zmian w świetle projektów i vice versa.

Każdy z nas – menedżer czy przedsiębiorca – zna ten moment dnia, gdy kładąc się spać głowa pęka od ilości obrazów czy słów związanych z pracą. Mierzymy się również z nieprzespanymi nocami, związanymi z poszukiwaniem rozwiązań dla trapiących nas wyzwań, a w dzień roboczy zdarza się, że długie godziny spędzamy na rozmowach, z których – jak nam się wydaje – nic nie wynika. Spotykamy się nieraz z uczuciem zawodu związanym z relacją ze współpracownikami, którzy z jakichś powodów nie spełniają naszych oczekiwań.