Leadership

Turkus nowym trendem w biznesie – wywiad z prof. Andrzejem Blikle

Jednego dnia profesor nauk matematycznych, drugiego mistrz cukierniczy. Skąd ta zmiana? Czyżby potrzeba osłodzenia sobie życia? wybrał sobie zawód niezależny od firmy, a także idąc za potrzebą serca, wybrałem matematykę. I nigdy tego wyboru nie żałowałem. Jednak w roku 1990 poczułem zobowiązanie wobec trzech poprzednich pokoleń, a także pokolenia piątego – mojego syna Łukasza, który był jeszcze za młody, by samodzielnie prowadzić firmę. Jednak od początku był w niej obecny razem za mną.

True Agile Is Who You Are – interview with Arie van Bennekum

Interview with Arie van Bennekum, Agile Manifesto co-author, conducted by Mirosław Dabrowski (Dec. 2014). You had an opening talk on Agile here during 9th International PMI Poland Chapter Congress. How do you feel about the conference? Do you think PMI becomes more aligned with Agile principles? I think PMI will adapt, they are already in the process of adaptation. I think that someone was asking the question: is PMI waterfall? PRINCE2 used to be waterfall as well but now PRINCE2 can be perfectly adapted to work Agile, because PRINCE2 is about agreeing on how to work and working accordingly. And when you can work Agile, work accordingly – that’s fine. I think PMI will be the same because I think all the time, every project we do, like Virginia’s talk about BIG DIG this morning, it has a lot of Agile in this mega, 20, 40 or even 60 billion dollar project. There is a lot of Agile, because these days we talk about complex solutions and I have three steps: from simple, through complicated to complex. Complex means there are a lot of different factors and the outcome cannot be predicted… And I think that's what life is all about these days. Giving technology, politics environment, education, people, marketing, there are so many factors in there that the outcome is not predictable. So you have to be able to adapt, and that’s what Agile is.

Rozproszona rzeczywistość. O efektywnym zarządzaniu zespołami zdalnymi – wywiad z Jakubem Lesińskim

Z Jakubem Lesińskim, prelegentem XVI edycji Międzynarodowego Kongresu PMI Poland Chapter, rozmawiają Kornelia Trzęsowska i Mateusz Piątek. W uproszczeniu zespół rozproszony to zespół, którego członkowie nie pracują w jednej lokalizacji. W pełnym rozumieniu nie chodzi tylko o pracę, na przykład z domu w trakcie pandemii, ale przede wszystkim o zespoły złożone z ludzi z różnych krajów, kodów kulturowych, czy stref czasowych. Dynamika pracy w takich zespołach jest zupełnie inna niż w spójnych kulturowo zespołach wirtualnych. Pracę tę cechuje szereg wyzwań. Nie potrafię powiedzieć, kiedy powstało pojęcie zespołów rozproszonych, ale jest ściśle związane z globalizacją i ekspansją firm na rynki międzynarodowe.  Osobiście spotkałem się z nim po raz pierwszy kilkanaście lat temu w książce Michaela Kosslera i Sonyi Prestridge – Leading Dispersed Teams – wydanej na początku lat dwutysięcznych.

Biznes pełen emocji – wywiad z dr Magdaleną Kępińską-Jasny

Z dr Magdaleną Kępińską-Jasny, trenerką biznesu, badającą użyteczność emocji w zarządzaniu rozmawia Kornelia Trzęsowska. Czy da się zarządzać emocjami? Jeśli przyjmiemy, że zarządzanie nie jest manipulowaniem, a działaniem zgodnym z etyką i że zarządzanie polega na regulowaniu, a nie kontrolowaniu, to tak. Regulowanie to polega na dostosowaniu naszych emocji do sytuacji, aby osiągnięcie celu nie odbywało się za wszelką cenę, lecz w ramach norm etycznych. Pewnie łatwo wyobrazić sobie zarządzanie własnymi emocjami, choćby po to, by radzić sobie ze stresem. Zarządzanie emocjami innych jest bardziej złożone, bo można na przykład chcieć wzbudzić zaskoczenie, aby przykuć czyjąś uwagę do ważnych kwestii, albo wzmocnić radość po tym, jak zespół osiągnął sukces.

The Joy of Being Project Manager – How to be Lucky in the PM World? – conversation with Marisa Silva

A conversation with Marisa Silva – the Lucky PM, passionate and intrigued by projects. The interview has been conducted by Aneta Catalan Sikorska. I cannot start with the other questions until I ask about “The Lucky PM”. Is there any story behind it? Because when you talk about the PM world, I can see how much you enjoy it. But maybe “Lucky” doesn’t only mean that you love what you do, maybe you are lucky because you still improve the PM/PMO world. Thank you, first of all, for such kind words. I do try to share my passion and leave my mark in the community at least! Not really a story but there are three main reasons for my luckiness. First, I think that chance or luck plays such an important role in what happens in our life and projects, even if we prefer to ignore it. Sometimes it’s just a matter of being in the right place at the right time and I think that, although talent is fundamental, we need to acknowledge fortunate accidents too. Second, there’s this saying that goes as “there are no good project managers, only lucky ones: the more you plan, the luckier you get”, which I fully agree with because luck also requires hard work and preparation. Finally, because I’ve been very lucky to grown and learn with amazing colleagues, clients, organizations, and project teams. And, of course, I call myself “The Lucky Project Manager” because “The Lazy Project Manager” was already taken!

Kobieta i mężczyzna w biznesie. Czy wciąż wierzymy w stereotypy? – wywiad z Dagmarą Kołodziejczyk

Z Dagmarą Kołodziejczyk, psychologiem, trenerem i certyfikowanym coachem, rozmawia Malwina Szopa. W pracy Project Managera miałam do czynienia z wieloma sytuacjami, również takimi jak wspomniałaś w trakcie swojego wystąpienia na XIV Międzynarodowym Kongresie PMI PC: krzyczący mężczyzna na zebraniu i płacząca w toalecie kobieta. Jak myślisz, dlaczego, widząc takie sytuacje, nie identyfikujemy ich z cechą charakteru tylko z płcią?

Driving Change at PMI – conversation with Sunil Prashara

A conversation with Sunil Prashara by Agnieszka Krogulec.

Power Up Your Virtual Team! – interview with Peter Ivanov

Let’s define virtual team, because many people get confused and say that virtual team is just the team that never meets. They communicate only over online media and for sure there are such teams, and the number of such teams is not so small. But define the virtual team as the team that is in more than one location. So you may have 2 offices in the same city and you are already in a virtual team. You may have collocated unit and then a couple of satellite members, it is a virtual team. If you have more than one location, or regular home office workers it’s a virtual team. So team that is in more than one location is called virtual, or remote, or distributed, or hybrid, those are all synonyms of the same thing. According to this definition, what do you think are the percentage of the virtual teams globally?

Chicken Can Be a Good Leader! – interview with Kimberly Wiefling

An interview with Kimberly Wiefling, author of Scrappy Project Management, trainer, facilitator and consultant in Silicon Valley Alliances by Łukasz Paluszkiewicz You have decided to submit an abstract for International PMI Poland Chapter Con¬gress for the second year in a row, and you qualified each time. Why have you decided to speak on this event again? Last year’s PMI Poland Chapter congress was such a wonderful experience for me! I felt so warmly welcomed and appreciat¬ed by the people I met. And I also felt the growing importance that Poland is playing in the project management world. On a per¬sonal note, I felt emotionally connected to my Polish colleagues because Poland is the home of my great grandparents, who spoke only Polish.

Inny punkt widzenia. O emocjach, markach i zaangażowaniu – wywiad z Pawłem Tkaczykiem

Z Pawłem Tkaczykiem rozmawia Ewa Serwa Czy storytelling da się zastosować w projek­tach? Mamy trójkąt ograniczeń projektu: koszt, czas i zakres, często pole trójkąta definiujemy jako jakość, czy jakość możemy, a może po­winniśmy ubrać w opowieść? „Jakość” jest słowem-wytrychem. W prze­ciwieństwie do słów-kluczy, które są pre­cyzyjne i oznaczają dla każdego to samo, słowa-wytrychy otwierają mnóstwo drzwi, bo każdy wyobraża sobie coś innego. „Wyso­kiej jakości samochód” może oznaczać dużo koni mechanicznych, mało spalonego pali­wa, tanie części zamienne lub dużo zazdro­snych spojrzeń od sąsiadów. Ale mnóstwo tych cech wzajemnie się wyklucza. Dlatego pozostawienie „jakości” tylko na poziomie pojedynczego słowa nigdy nie jest dobrym pomysłem. Dobrze jest ją ubrać w konkret­ne, mierzalne cechy, które klient będzie mógł kroić „pod siebie”. Czy to musi być opo­wieść? Niekoniecznie.