Był 24 lutego 2022 r., czyli pierwszy dzień wojny. Rosyjski krążownik, którego nazwy, zgodnie z rekomendacją Ministerstwa Kultury z dnia 1.04.2022 r. nie używamy (termin MoSCoW zastąpiliśmy polskim MiELNo – odsyłamy do naszego posta – LINK) zaatakował szerzej do tej pory nieznaną Wyspę Węży (org. Ostriw Zmijinyj), czyli obszar wielkości kilku boisk do piłki nożnej (690 m długości i 560 m szerokości). Jak miało się okazać miesiąc później, to obrońcy maleńkiego skrawka lądu ostatecznie znajdą się „na górze”. Czy prawdziwe jest stwierdzenie, że każda wojna ma swoje Westerplatte? Poniższy artykuł nie ma tym nic wspólnego. Sympatykom kina słowa niniejszego wstępu…

Niestety, przykre to i smutne, ale ciągle robimy błędy podstawowe, będąc już rzekomo w zaawansowanej klasie. Czemu? Bo nikt z nami nie pracował nad tym, by być dobrym managerem. Po prostu, przychodził awans, braliśmy go w myślę zasady „bierz co dają, później się nauczysz jak to robić” i często uczymy się, ale tylko technicznie. Brakuje nam tego, o matko, co za okropne słowo – coachingu. Ale to właśnie superwizja realizowana przez coaching dałaby progres. Czy ktoś nauczył Cię jak reagować w sytuacji, gdy twoi pracownicy są w ukrytym konflikcie, który eskaluje na cały zespół? Czy nauczył Cię ktoś delegowania tak,…

Na początek niespodzianka. Bowiem felieton nie będzie dotyczył znanej książki Simona Sineka Start with Why, której tytuł pozwoliłem sobie „pożyczyć” dla potrzeb tego tekstu. Obserwując bowiem zarówno świat biznesu i zarządzania, jak i świat polityczno-społeczny coraz bardziej doceniam znaczenie i rolę prostego pytania: „dlaczego?” Z drugiej zaś strony jestem coraz bardziej przerażony często napotykaną sytuacją, w której różne osoby, na przykład menedżerowie, tzw. specjaliści, naukowcy, czy politycy wypowiadają się na bardzo różne tematy, snując mniej lub bardziej trafne rozważania, nie zadając sobie na wstępie prostego pytania: DLACZEGO? Dlaczego coś się dzieje lub… nie dzieje. A co gorsza te odpowiedzi są…

W 2019 roku napisałem felieton „Myślenie miało kolosalną przyszłość” (Strefa PMI, nr 25). Dziś – nieco kontynuując wątki z tamtego felietonu – o pokrewnym temacie, czyli o błędnych modelach mentalnych. Sądzę bowiem – na podstawie swoich wieloletnich doświadczeń – że bardzo wiele problemów, błędów i absurdów zarządzania firmą, projektem, czy zespołem wynika z błędnych modeli mentalnych, czyli błędnych fundamentalnych koncepcji biznesowych stosowanych przez menedżerów i decydentów. Doprecyzowując: „modele mentalne to obrazy, założenia, przekonania, stereotypy, które tkwią w naszym umyśle i za pomocą których interpretujemy samych siebie, innych oraz otaczający nas świat. Modele te determinują to, co widzimy i jak się…

Temperatura w biurze to przyczyna wielu konfliktów, tych ukrytych i tych jawnych. Ileż to zimnych wojen było przez regulację stopni Celsjusza. Ileż niewypowiedzianych zdań pełnych złości i nieprzyjaznych spojrzeń. Ileż bierno-agresywnych zachowań przy niby niedbałym majstrowaniu przy termostacie. Ileż uchyleń okna sobie na złość… Dwa lata izolacji pomogły może niektórym zapomnieć te niesnaski. Ale my w Mindstream dobrze je znamy do dziś, bo praktycznie przez cały czas pracujemy razem w biurze. Och, jacy szczęśliwi muszą być nasi zdalnie pracujący koledzy z zespołu, że nie przeżywają tego z nami… My nie o temperaturę mamy sporo rozmów, aczkolwiek na temat muzyki. Bo…