Strefa Felietonu

Let Me Know, Before You Go Go

Skoro tekst piosenki, do której odnosi się powyższy tytuł, powstał w tak banalny sposób jak przedstawiono to w dokumencie o Georgiosie Kyriacosie Panayiotousie szerzej znanym jako George Michael, to jak trudnym może być napisanie odpowiedzi typu out of office? Czy takie wiadomości mają swoją strukturę? Czyż już samo jej tłumaczenie jako „zwrotka” nie sugeruje, jak wiele ma wspólnego z piosenką, a powtarzające się elementy o tym, od kiedy i do kiedy są niczym refren wpadający w oko od pierwszego czytania? Czy nie jest tak, że jedne linijki zapamiętamy na długo, a innych nawet nie przeczytamy do końca? Zapraszam na przegląd redakcyjnych hitów prosto z wytwórni SPMI Records.

Kontekst i pierwsze zadanie menedżera

O roli i zadaniach menedżera i lidera powiedziano naprawdę mnóstwo. Mam jednak wrażenie, że we wszystkich tych dyskusjach, podejściach i metodach brakuje jednego, kluczowego elementu. I szczególnie ważnego w dzisiejszych czasach, czasach zmienności, coraz większego tempa działania i coraz większej złożoności.

Ucz się na błędach, najlepiej cudzych

Brandon Mull w powieści Baśniobór napisał: „Mądrzy ludzie uczą się na własnych błędach. Ale ci naprawdę bystrzy uczą się na cudzych”. Kiedy pierwszy raz usłyszałam to zdanie uśmiechnęłam się do siebie, bo przecież wielokrotnie, czy w pracy zawodowej czy prywatnie, otrzymujemy dobre rady czy przestrogi. Czasami bierzemy je pod uwagę, czasami je wyśmiewamy, a czasami po zakończeniu rozmowy o nich zapominamy. Postanowiłam sobie zrobić listę 5 błędów, które pamiętam, że popełniłam, wydrukować ją, powiesić na tablicy, żeby je zapamiętać i nie popełnić ich już nigdy więcej.

10 lat z Flow

10 lat Strefy PMI, 40-ty numer magazynu oraz mój 35-ty felieton to doskonała okazja do postawienia pytania: co powoduje, że można przez tak długi czas robić tak fantastycznie swoją robotę, mieć z niej wielką satysfakcję i co najważniejsze: mieć coraz więcej zadowolonych klientów, czyli… czytelników. W odpowiedzi na to pytanie postawię następującą hipotezę: po prostu trzeba wejść w stan psychologicznego Flow. Ta hipoteza jest więc okazją do spojrzenia na Flow, czyli przepływ, znany Wam choćby z mojego felietonu w numerze 32., z zupełnie innej perspektywy.

Burza w szklance wody czy partnerstwo w biznesie?

Czasem jako Project Manager trafiasz na taki projekt, w którym możesz zmoknąć i oberwać piorunem z każdego, nawet najbardziej błahego powodu. Najczęściej takie sytuacje występują w projektach, w których zamawiający (klient) nie widzi potrzeby partnerskiego podejścia do realizacji projektu, bądź jego rozumienie partnerstwa jest „inne”. W takim projekcie wystarczy, że powiesz nieodpowiednie słowo, albo… nie odezwiesz się i już druga strona zaczyna się gotować, a gdy prosisz o podpis, akceptację dokumentów temperatura sięga wrzenia, a zabawa w dopisywanie kropek i przecinków potrafi się mocno wydłużyć.

Multitasking – wróg publiczny numer jeden

We współczesnym środowisku biznesowym i środowisku projektowym dzieje się bardzo dużo: wiele zadań, wiele tematów, mnóstwo decyzji do natychmiastowego podjęcia. Żyjemy w kulturze pośpiechu i nadmiaru; jesteśmy atakowani informacjami ze wszystkich stron. A do tego dochodzi jeszcze współczesna technologia i związane z nią różnego rodzaju narzędzia, jak Twitter, komunikatory, sms-y, itd. Jak więc sobie radzić w tych naszych czasach z nadmiarem zadań i nadmiarem informacji? Jakie kompetencje są niezbędne by przetrwać w tych burzliwych czasach?

„It is all about shaping behavior”

W zarządzaniu projektami rozmawiamy i myślimy głównie o zakresie, harmonogramie i deadline, o budżecie, a także o iteracjach, wydaniach, wymaganiach, czyli o „twardych” aspektach projektów. Ponieważ też wywodzę się z tej „twardej” szkoły, to i takie było moje podejście i myślenie w początkach kariery jako project managera, a później także jako menedżera. Czasem było łatwiej, czasem trudniej, ale generalnie „szału nie było” jeśli chodzi zarówno o końcowe rezultaty, jak i o przebieg projektu. Z czasem więc coraz bardziej przekonywałem się, że... nie o to chodzi w zarządzaniu projektami. Parafrazując Napoleona teraz mogę powiedzieć, że do sukcesu projektu potrzebne są trzy składniki: po pierwsze ludzie, po drugie ludzie, po trzecie... już wiecie jak kończy się to zdanie.

Mity greckie i… współczesne

Syzyf, Prometeusz to jedne z najbardziej znanych postaci z mitów greckich. Starożytni Grecy, jak i Rzymianie wierzyli w bogów, we wróżby i wyrocznie. A współcześni? Czy także my w XXI wieku mamy swoje mity, w które głęboko wierzymy? Sądzę, że jest ich naprawdę wiele. Spójrzmy więc na niektóre z nich, zwłaszcza te dotyczące zarządzania i projektów.

Szef idzie sam

Czy to możliwe, że w świecie przedsiębiorców, świadomych pracowników, klubów zrzeszających właścicieli firm i wykształconych managerów, szef może czuć się zupełnie sam? A inaczej… czy jest sytuacja, że sam nie jest? Każdy kto marzy o stanowisku kierowniczym nie zdaje sobie do końca sprawy, jak wiele czeka go wyrzeczeń, nerwów i nauki. Później przychodzi satysfakcja, wyniki i oklaski, ale do tego momentu dochodzi się krętą i wyboistą drogą.

Ludwig Wittgenstein i zarządzanie

Możecie być mocno zaskoczeni i zaintrygowani tytułem felietonu i zadać pytanie: a jaki jest związek słynnego brytyjsko-austriackiego filozofa Ludwiga Wittgensteina z zarządzaniem, w tym zarządzaniem projektami? Wittgenstein był filozofem interesującym się logiką, filozofią matematyki, filozofią umysłu oraz filozofią języka. I właśnie ten ostatni element: filozofia języka prowadzi nas prosto do świata zarządzania ponieważ… to właśnie on jest autorem stwierdzenia: „Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata”. Zdaniem filozofa język, który znamy, który rozumiemy i którym się posługujemy definiuje nasz sposób myślenia, działania i zachowania. A wszystkie te elementy definiują nasz świat – także świat zarządzania.