Tag: team

Chyba każda osoba zarządzająca zespołem prędzej czy później zada sobie to pytanie: co lepiej wpłynie na rezultaty pracy, jakie podejście pozwoli naszemu zespołowi zrealizować postawione przed nim cele – rywalizacja czy praca zespołowa? Choć skrajnie różne, obydwa podejścia mogą motywować pracowników do osiągania lepszych wyników. Warto jednak pamiętać, że ich wpływ na jednostkę oraz wyniki pracy zespołu i jego ogólny sukces mogą się od siebie znacznie różnić. Oczywiście nie istnieje jedna odpowiedź na to pytanie, trudno również znaleźć złoty środek. Wszystko sprowadza się do osób, którymi zarządzamy i do tego w jakim środowisku czują się najlepiej.

The roots of practical management theories and trends can be traced back to the natural process of forming managerial structures. However, for a long time, these theories and trends remained unnamed. With the development of science in the 19th century, not only was what had been practiced for millennia given names but also directions were sought in which management science would evolve. Thus, management transitioned from a pre-scientific period, mainly focusing on organizing enterprises in a military form (also known as “red management”), to scientific justification and the interdisciplinary nature of management sciences.

21 września 2016 r., Orlando w stanie Floryda. Hillary Clinton, kandydatka Demokratów na Prezydenta Stanów Zjednoczonych macha ręką i pozuje do selfie tworząc epickie zdjęcie z tłumem osób, dla których zabrakło miejsca w głównym miejscu imprezy wyborczej. The Telegraph określił ten moment desperacją wyborców i niepohamowaną chęcią uchwycenia zdjęcia z historyczną kandydatką na prezydenta. Barbara Kinney, oficjalna fotografka kampanii Clinton, oceniła chwilę jako „jeden z tych momentów, które organicznie się łączą”. Zdjęcie szybko pobiło rekordy popularności w social mediach i okrzyknięte zostało „epickim selfie”.

– Ale właściwie dlaczego „facylitacja”? Wszystko musi być po angielsku? Nie można tego jakoś zwyczajnie nazwać? – Z podobną reakcją stykam się często, kiedy na pytanie czym się zajmuję, odpowiadam, że jestem analitykiem biznesowym i facylitatorem. Najczęściej odpowiadam w takich sytuacjach pytaniem: – No, można, ale jak? Nie jest to moderowanie, które polega przede wszystkim na sterowaniu i zarządzaniu przepływem informacji. Nie jest to też mediacja, bo choć w facylitacji również pojawiają się sytuacje konfliktowe, to nie są one jej sednem. Nie jest to również zarządzanie, ani szkolenie, ani doradztwo, ani coaching, czy mentoring… Facylitacja to zajęcie inne niż wszystkie wymienione, wypada je zatem jakoś nazwać. A skoro nazywa się ono podobnie w wielu innych językach, to może dobrze, żeby nazwać je tak również po polsku…

Wygląda na to, że przyszło nam żyć w czasach, w których otaczający nas świat zmienia się w tempie szybszym niż kiedykolwiek wcześniej. Niektórym to odpowiada, ponieważ zmiany są dla nich źródłem motywacji, energii i nowych szans. W swoich działaniach starają się znaleźć najbardziej optymalne i skuteczne sposoby wykorzystywania tych szans. Zazwyczaj wymaga to zdobywania nowych umiejętności i kwalifikacji, zdolności adaptowania się do kapryśnej koniunktury, odnajdywania się w złożonych interakcjach angażujących ludzi dążących do osiągnięcia pozornie niemożliwych do pogodzenia celów. Innych nie zachwyca ów brak stabilności otaczającego ich świata. Czuliby się pewnie o wiele bardziej komfortowo, gdyby kolejne dni były znacznie bardziej podobne do siebie i znacznie bardziej przewidywalne. Starając się odnaleźć w tak niesprzyjających dla siebie warunkach, szukają stabilnych punktów oparcia. Dziedzin, w których liczą się ich silne strony mające swoje źródła w wiedzy lub doświadczeniu.

O sukcesach zespołów świadczą efektywność, umiejętność współpracy w różnorodnych warunkach, dobra komunikacja oraz uzupełnianie się na poziomie umiejętności i kompetencji. Dzięki synergiczności działań osiągają one lepsze wyniki, a ich suma jest wyższa, niż efekty działań indywidualnych. Zespoły składają się jednak z pojedynczych jednostek, które mogą się różnić pod względem stylów myślenia oraz działania. Jak zatem sprawdzić, kogo mamy w swojej grupie, komu delegować zadania, a do kogo i o co się zwracać na poszczególnych etapach projektów? Z pomocą przychodzi nam FRIS – polska metodologia, służąca do zrozumienia oraz trafnego określenia i opisania naturalnych sposobów myślenia i działania.