Leadership

When Teal Organizations Are No Longer Enough – Cyan Stem Cell Teams

The roots of practical management theories and trends can be traced back to the natural process of forming managerial structures. However, for a long time, these theories and trends remained unnamed. With the development of science in the 19th century, not only was what had been practiced for millennia given names but also directions were sought in which management science would evolve. Thus, management transitioned from a pre-scientific period, mainly focusing on organizing enterprises in a military form (also known as “red management”), to scientific justification and the interdisciplinary nature of management sciences.

Feedforward i moc historii

Większość z Was pewnie spotkała się i stosowała feedback, czyli informację zwrotną na temat tego co wydarzyło się w przeszłości z zamiarem poprawy w przyszłości.Natomiast feedforward może być dla nas terminem nowym. Zamiast skupiać dyskusję na działaniach z przeszłości, podejście to jest bardziej zorientowane na przyszłości. Na podstawie idei, że łatwiej pokazać, jak coś zrobić lepiej niż udowadniać, że nie masz racji, prof. Marshall stworzył koncepcję feedworward.

How Can Dance Boost Our Power Skills?

The most recent PMI Pulse of the Profession research focuses heavily on Power Skills — also known as interpersonal skills or soft skills such as communication, problem-solving and collaborative leadership — are proving essential for project professionals. They are at the heart of leading successful teams, engaging stakeholders, and conquering challenges to the project plan. Technical skills enable project managers to chart the path from the start of a project to close, but power skills are how they bring the entire team along for the journey to execute a common vision.

„Suchy komunikat” czy „bicie piany”? Co jest gorszym pomysłem w komunikowaniu projektów?

George Bernard Shaw powiedział kiedyś: „największą iluzją na temat komunikacji jest to, że miała miejsce”. Odnosząc to do moich doświadczeń i obserwacji na temat komunikacji we wdrażaniu zmian w kilkuset organizacjach w ciągu ostatnich 20 lat – całkowicie podpisuję się pod tym stwierdzeniem. Oczywiście doświadczenia te są subiektywne, bardzo wycinkowe i mocno ograniczone. Tak, jak ograniczona może być perspektywa jednego tylko, nawet w miarę pracowitego i aktywnego zawodowo człowieka. Na szczęście mogę podeprzeć się tutaj znacznie bogatszą bazą doświadczeń – badaniami Najlepszych Praktyk w Zarządzaniu Zmianą Prosci (Prosci Best Practice in Change Management). A ponieważ 31 maja oficjalnie opublikowane zostały wyniki kolejnej, 12. już edycji tych badań, pojawił się bardzo świeży materiał do refleksji.

Rozwój kierownika projektu oczami praktyka i managera

Wiele osób często mnie pyta jakie kompetencje rozwijać, jakie certyfikaty zdawać, jaką metodykę czy framework zgłębiać, aby odnieść sukces w zawodzie kierownika projektu. W roli managera globalnego zespołu PMO w Polsce zwracam dużą uwagę na rozwój ludzi, weryfikuję co jest skuteczne i potrzebne w szybko zmieniającej się rzeczywistości coraz bardziej kompleksowych projektów i wymagających interesariuszy.

„Godzę się z łysiną tak jak kibice Wisły i Cracovii” – czyli trochę kultury w organizacji

21 września 2016 r., Orlando w stanie Floryda. Hillary Clinton, kandydatka Demokratów na Prezydenta Stanów Zjednoczonych macha ręką i pozuje do selfie tworząc epickie zdjęcie z tłumem osób, dla których zabrakło miejsca w głównym miejscu imprezy wyborczej. The Telegraph określił ten moment desperacją wyborców i niepohamowaną chęcią uchwycenia zdjęcia z historyczną kandydatką na prezydenta. Barbara Kinney, oficjalna fotografka kampanii Clinton, oceniła chwilę jako „jeden z tych momentów, które organicznie się łączą”. Zdjęcie szybko pobiło rekordy popularności w social mediach i okrzyknięte zostało „epickim selfie”.

Fakty zamiast inspiracji – czyli wielkie rzeczy mogą robić zwykli ludzie

Wiara w mityczne historie liderów niestety nie prowadzi do niczego dobrego. Wręcz ma mnóstwo negatywnych konsekwencji. Dzięki zrozumieniu, na czym polega tzw. świeckie kaznodziejstwo, łatwiej pojmiemy, dlaczego tak duża część tego, co zawierają wszechobecne „budujące” blogi, prezentacje, wystąpienia pseudomentorów, „inspirujące” wpisy na Instagramie, LinkedIn czy krótkie video na TikTok oraz oczywiście książki, tylko pogarsza sytuację.

Bazgroły o bazgrołach, czyli co to jest facylitacja i do czego służy

– Ale właściwie dlaczego „facylitacja”? Wszystko musi być po angielsku? Nie można tego jakoś zwyczajnie nazwać? – Z podobną reakcją stykam się często, kiedy na pytanie czym się zajmuję, odpowiadam, że jestem analitykiem biznesowym i facylitatorem. Najczęściej odpowiadam w takich sytuacjach pytaniem: – No, można, ale jak? Nie jest to moderowanie, które polega przede wszystkim na sterowaniu i zarządzaniu przepływem informacji. Nie jest to też mediacja, bo choć w facylitacji również pojawiają się sytuacje konfliktowe, to nie są one jej sednem. Nie jest to również zarządzanie, ani szkolenie, ani doradztwo, ani coaching, czy mentoring… Facylitacja to zajęcie inne niż wszystkie wymienione, wypada je zatem jakoś nazwać. A skoro nazywa się ono podobnie w wielu innych językach, to może dobrze, żeby nazwać je tak również po polsku…

Świeckie kaznodziejstwo – czyli jak inspirujące historie o heroicznych liderach i organizacjach mogą wyrządzać szkody

W ostatnich latach ogromną popularność zyskują konferencje rozwoju osobistego, podczas których można usłyszeć wiele inspirujących historii od charyzmatycznych mówców. I nie ma w tym nic złego, dopóki nie działają na naszą szkodę poprzez nakłanianie do podejmowania nieuzasadnionych decyzji.

FRIS – nowa gwiazda w Twojej organizacji

O sukcesach zespołów świadczą efektywność, umiejętność współpracy w różnorodnych warunkach, dobra komunikacja oraz uzupełnianie się na poziomie umiejętności i kompetencji. Dzięki synergiczności działań osiągają one lepsze wyniki, a ich suma jest wyższa, niż efekty działań indywidualnych. Zespoły składają się jednak z pojedynczych jednostek, które mogą się różnić pod względem stylów myślenia oraz działania. Jak zatem sprawdzić, kogo mamy w swojej grupie, komu delegować zadania, a do kogo i o co się zwracać na poszczególnych etapach projektów? Z pomocą przychodzi nam FRIS – polska metodologia, służąca do zrozumienia oraz trafnego określenia i opisania naturalnych sposobów myślenia i działania.